Benimdin Sen; Bir Zamanlar

"Gozlerine baktigimda farketmistim gercekten bittigini. Ilk defa kendimi gorememistim o grinin en cekici, mavinin en can yakici tonunda. Ben yoktum artik orada, bana ait degildi o dudaklar. Bir zamanlar bana teslim ettigin vucudun, artik baskasinindi. Parmaklarimi, sakallarinin uzerinde bir kez daha gezdirirken, seninle hayat bulan dudaklarimi son kez artik baskasinin sahip oldugu dudaklarina bastirdim. Seni operken nefes aldigimi hisseden ben, tek bir opucuk ile hayatimi kaybetmistim."

Irem Akpinar

Yapamiyorum; Dayanamiyorum

Ne olursa olsun, ne yaparsan yap, hala senin olmak icin boylesine canimin yanmasina, boylesine aci cekmeye dayanamiyorum. Nasil bir sey yaptin bana, ne yaptin cozemiyorum. Adi ne bunun, nasil bir aciklamasi var anlayamiyorum. Fakat oyle bir sey var ki icimde, oylesine deli, oylesine gozu kara; ne yaparsan yap senden nefret edemiyorum..

Bu boyle bir sey sanirim.. Canini yakan da olsa, seni aglatan da olsa, teselliyi yine onun kollarinda bulmak, yine onun gogsunde aglamak istiyorsun. Goz yaslarinin sebebi o olsa da; o silsin, yuzunu o oksasin istiyorsun..

Aptallik belki, salaklik, saflik, delilik.. Adi her neyse, seni ona itiyor surekli. Sana yapmadigi seyi birakmayan, seni kiran, parcalayan, yok eden adam olsa da; tek bir “ozledim”ine geri donuyorsun, tek bir gulumsemesine seviniyor, tek bir sarilmasinda yine kendini kaybediyorsun..

Ama yoruldum ben artik.. Bu hissi tek basima yasamaktan, senin aslinda umrunda bile olmamaktan yoruldum. Oynadigin bu aptalca oyundan sikildim artik ben. Bu benim tek basima kaldirabilecegim, tek basima yasayabilecegim kadar hafif bir sey degil cunku.. Adi her neyse bunun, ismine ne demek istiyorsan; iki kisilik bir sey. Aci cekilecekse bile, iki kisinin cekebilecegi bir aci. Ayri ayri olsa da, farkli yataklarda her gece tek baslarina aglayarak uyuya kalacaklarsa bile, iki kisinin paylasacagi bir yalnizlik bu..

Kaldiramiyorum artik ben. Yapamiyorum, dayanamiyorum.  O yuzden birak; lutfen birak beni. Gelme yanima, sarilma bana, dokunma, opme, konusma, hatta gulumseme bile. Hatirlatma yasanan onca seyi..

Sensizlikten surunurken, bir gelip, bir giderek; ne istedigini bilmeyip, benim de hayatimi alt ust ederek daha da zorlastirma her seyi.

Birak artik beni.. Birak rahat rahat suruneyim, bitti diye gozlerim sisene kadar aglayayim, kimse ile konusmadan, saatlerce bos bos oturayim.. Birak rahatca yasayayim butun bunlari, ve en sonunda bitsin..

Gelme artik yanima.. Cik hayatimdan, tamamen. Yeterince iz biraktin zaten, yenilerine gerek yok.. Yer de yok.. Senden gelicek herhangi bir seye tahammulum yok artik benim..

O yuzden lutfen;

Daha fazla baglama beni kendine, ne istedigine karar veremeyip, dengesiz davranislarinla daha da cok yakma canimi.. Zaten sensizlikten surunuyorum, daha da zorlastirma her seyi.

Irem Akpinar

Gozlerimdeki Sen, Gozlerindeki Ben

"Gerci haklisin.. Benim de bana beni canindan cok sevdigini soyleyen, her sabah beni operek uyandiran, butun hayatini benimle gecirmek istedigini soyleyip, benimle hayaller kuran sevgilim, gunun birinde, oylece bitti artik deyip, gitseydi, ben de ondan nefret ederdim.. Amacimda buydu zaten.Senin benden nefret etmeni saglamak icindi her sey. Seni kendimden, adimi duydugunda "allah belasini versin hayvanin" diyebilecegin kadar cok sogutmakti. Basardim mi bilmiyorum. Hareketlerimle, konusmalarimla seni kendimden ne kadar uzaklastirabildim bilmiyorum.Gozlerimden seni ne kadar sevdigimi, ne kadar ozledigimi silebildim mi bilmiyorum. Onlar da, dudaklarim kadar kolay mi yalan soyluyorlar bilmiyorum iste.  Tek bildigim, her ne kadar benden nefret etmeni istemis olsam da, bir daha karsina cikmayacagim diye kendime defalarca kez soz vermis olsam da, gozlerinde hala beni sevdigini gormek icin her seyimi verebilecegim. O yuzden izin ver kayboliyim yine gozlerinde, birak saatlerce bakiyim elanin en guzel tonuna; kendimi goriyim gozlerinde. Hala beni sevdigini.."

Irem Akpinar

Eskimis Anilar, Bitmis Iliski

Ne kadar eskisimisti aslinda her sey. Oysa ki ben, onca seyi, sanki daha gecen hafta, gecen ay yasanmis gibi hatirliyordum. Beni ilk optugun gunu, yolda yururken birden elimi tutusunu, saatlerce telefonda konusup, uykulu sesinle bana “sevgilim” diyisini, Notebook’da gorup, ozendigim o yagmurun altinda opusme sahnesi yuzunden seni gokyuzunden bardaktan bosanircasina yagmur yagarken disari cikarip, op beni diye bagirisimi, sadece birbirimizi cok sevdigimiz icin olan kiskancliklarimizi, kiskancliklarimiz yuzunden olan kavgalarimizi, ben tam arkami donup gidicekken, kolumdan tutup “nereye gidiyorsun sen?!” diye bagirip opmeni oylesine net hatirliyorum ki. Aslinda ne kadar eskiydi her sey. Ne kadar cok tozlanmisti anilarimiz, ne kadar cok bitmisti iliskimiz. Ne kadar sacmaydi seninle benden bahsederken, hala “biz” demem.. Biz yoktuk ki artik; biz yorulmustuk, biz savasmayi birakip, pes etmistik. Biz bitmistik.

Irem Akpinar

Iyi Ki

Eger o gun, “benimsin sen” dediginde, “seninim” diye onaylamasaydim, su anda bu halde olmayacaktim belki. Elimi tuttugun zaman, bunun bir”iliski” oldugunu dusunseydim, burada tek basima oturmus, aglamaktan kizarmis gozlerim ve sismis yuzumle, yalnizligimla basbasa kalip, seni ne kadar ozledigimi dusunmeyecektim. Eger beni optugun o ilk gun, disari ciktigimizda hic bir sey yokmus gibi davranmana sinirlenip, boyle isimsiz, kimsenin bilmedigi bir iliski istemedigimi soyleseydim sana, su anda ya birlikte, mutlu olucaktik, ya da ben o zaman bir iki gun uzulup, atlatmis olacaktim.

Ama hayir. Ben, istedigin her zaman orada oldum. Canin istediginde elimi tutmana, canin istediginde birakmana izin verdim. Kullandin beni demeyecegim; ne icin kullandin ki sonucta? Ben de istedim bunu, sen ne kadar sucluysan, ben de en az o kadar sucluyum. Ikimizde isteyerek yaptik her seyi, sonunu bile bile yarattik bunu.

Eger geri donebilseydim, her seyi basa alabilseydim neleri farkli yapardim bilmiyorum. Bana sahip cikmasanda yaninda olur muydum, bu adi olmayan iliski icin cabalar miydim bilmiyorum.. Fakat sen bana yine ayni sekilde bakip, ayni sekilde optugun surece, ben sana “hayir” diyemezdim. Itemezdim seni.. Kendimi en guvende hissettigim yer olan kollarindan cikip gidemezdim.

Sen benim canimi yaksan da, hayatindan cikiyorum artik demene ragmen her yerde onume cikip, sacma sapan yorumlarinla her gunumu rezil etsen de, ben sana aglayan gozlerimle bakip “yapamiyorum ben daha fazla bunu, bana sevgilim diye hitap edip, herkese arkadasim diye tanistirmani, kimsenin goremedigi yerlerde opup, disaridayken elimi bile tutmana katlanamiyorum. Ya bir adi olsun bunun, ya da tamamen bitirelim” dedigimde, “istedigini veremem ben sana, isim koyamam bu iliskiye” desen de, iyi ki tanimisim seni.

Canimin yandigi zamanlar, mutlu oldugum zamanlardan cok daha fazla da olsa, “senin kadinin” olmak cok ozeldi. Ilk degildin belki ama, ilk asktin kesinlikle.

Iyi ki girmissin hayatima, iyi ki sevmisim seni.

Iyi ki senin olmusum, iyi ki benim olmussun.

Istedigin kadar yak canimi, istedigin kadar sert vur; sen benim icin hep en ozeldin, oyle de kalicaksin.

Irem Akpinar

Biktim

Biktim artik. Senin hic bir zaman yapmadigin seyleri yapan, abartisiz bana sanki dunyadaki tek kadinmisim gibi davranan, aglamayi birak, moralim bozuk oldugunda yapmasi gereken her seyi birakip benimle bos bos oturan biri varken, hala senin icin aglamaktan, uzulmekten, olanlar icin kendimi suclamaktan, ozlemekten biktim.

Amacin neydi, ne yapmaya calisiyordun bilmiyorum. Eline ne gecti onu da bilmiyorum. Boyle mi olsun istedin, yoksa sana da bana olanlar mi oldu bilmiyorum.. Seni gordugumde canim yaniyor, yanina gelip, eskiden oldugu gibi kolunu belime dolayip, saclarimi op, sonra da gozlerimin icine bakip, gulumseyip git istiyorum. Dolabimin onunde bekleyip, yuzumu ellerinin arasina alip “cok cirkinsin ama ya” diye dalga gecip, beni opmeni istiyorum. Yatagimin uzerine oturup, odami toplarken gulumseyerek beni izle istiyorum. Kavga ettigimizde bagirip cagirip, giderken de “eve gidince ara, merak ederim” de istiyorum. Eskiden yasadiklarimizi geri istiyorum.

Asla olmayacak biliyorum. Istedigimi veremeyeceksin bana. Hic bir zaman bir adi olmayacak bu iliskinin.. 

Ben de sana istedigini veremeyecegim. Canin istediginde yaninda olup, canin istemediginde gitmeyecegim cunku ben. Senin icin, kendime olan saygimi yok etmeyecegim.

Burada kopek gibi sevsem de, sensizlikten surunsemde, tekrar kollarina kosmayacagim.

Sahip olamayacagiz ikimizde istedigimiz seylere..

Ben seninle olan o mutlu, ADI OLAN, iliskiye, sen de benimle gecirdigin, ama asla adi olmayan mutlu zamanlara.

Ama bil;

Gozlerimin icine bakip, hic bir sey soylemeden beni optugun gunden beri sen benim icin en ozelsin. Ve ben her ne kadar istemesem de, oyle kalicaksin. 

Irem Akpinar

En Buyuk Yanlis

Eskiden oturur aglardim. Yastiga sarilirdim, butun gece aglayarak uyuya kalirdim. Artik aglayamiyorum. Uzgun muyum, degil miyim anlamiyorum. Istemiyorum kimseyi, hic bir seyi. Icimi dokmemi saglayacak kimseyi istemiyorum yanimda. Bana yaptiklarimin ne kadar yanlis, sacma oldugunu anlaticak insanlarla konusmak istemiyorum. Sadece susup, saclarimi oksayacak olanlari bile istemiyorum aslinda. Her sey igrenc gidiyor. Tek yapmak istedigim seyi yapamiyorum. Yanimda olmasina tahammul edebildigim tek insan yanimda degil.

Artik ozluyor muyum, sinirleniyor muyum, yoksa nefret mi ediyorum senden onu bile bilmiyorum. Kizgin miyim anlamiyorum, eger kizginsam neden kizgin oldugumu cozemiyorum.. Sen degildin ki sonucta canimi yakan, gel beni kopek gibi sev, ben de canini yakiyim, ama sen yine de gitme diyen.. Bendim..

Eskiden her seyin gerceklesmesinin bir nedeni olduguna inanirdim. Sans diye bir seyin gercekten  var olduguna.. Basima gelen seylerin, yasadigim kotu olaylarin hayatin bana ders vermeye calismasinin bir yonetimi oldugunu dusunurdum. Ne kadar yaniliyormusum.. Ders almiyormusum ki ben hic.. Ogrenmiyormusum hatalarimdan..

Iste bu yuzden her gece agliyorum sanirim. Bu yuzden surekli canimin yanmasina izin veriyorum. Kendi kendime zarar veriyorum cunku.. Kendim durmadigim icin de, yasadilarimda durmuyor.

Sans diye bir sey yokmus yani. Dizilerdeki gibi sakin, uslu, iyi karakter istedigine ulasmiyormus. Bir seyi cok istersen olmuyormus. Karsindakini suclamak sacmaymis. “Guven bana” dediginde gozlerin yerine bana yasattigin seylere bakmam gerekiyormus. Asil gozlerinmis zaten yalan soyleyen..

Benim elimdeymis aslinda her sey. Yikilmalarimda, kalkmalarimda.. Senin beni uzmen de, beni mutlu etmen de.

Simdi kendime bir soz verip, seni bu gece unutacagim demiyorum. Kendime verdigim sozleri ne zaman tuttum ki, simdi tutacagim zaten.. Fakat kendime tek bir konu da soz verebilirim sanirim artik; canimi yakmanin mutlulugunu yasatmayacagim sana. Senin yuzunden yanmiyor cunku canim, senin yuzunden uzulmuyorum ben; kendi hatalarim, kendi secimlerim, kendi yanlislarim yuzunden yasiyorum butun bunlari.

Hem;

Zaten en buyuk yanlisim sana guvenmek degil miydi sevgilim?

Irem Akpinar

Ozledim

Cok ozledim..

Gecenin bir yarisi aklima esip seni aradigimda, telefonunun kapali olmasina sinir olup, sabah trip atmayi ozledim mesela. “Yapma bunu, oyle bakma, hemen affetmeyecegim bu sefer seni, bakma iste oyle, kizginim hala!” diye soylenip, en sonunda kollarini etrafima dolayip, saclarimi opmeni ozledim. Daha once ayni seyleri baskasina soyledigini bilsem de, her seyin olmadigini bilsem de bana “her seyim” demeni ozledim ben. Aradiginda acmayinca, yirmi bes bin tane mesaj atip “su anda belki ben oluyorum, ve benim sevgilim bana cevap bile vermiyor….” diye sacmalamani ozledim. Telefonda konusurken beni annenle tanistirmani ozledim. Ben, kendimde binlerce kusur bulurken, senin bana gelip “mukemmelsin sen, en azindan benim icin” demeni ozledim. Gereksiz yere sinirlendigimde, bana “gel gel, gel cikar hincini da rahatla” diye bagirip, kolumdan tutup opmeni ozledim. Annemle tartistigimda, sana aglarken hic bir sey soylemeden saatlerce bos yere soylenmemi dinleyip, basimi oksamani ozledim. Sakallarin yuzumu acitiyor diye soylendigimde, inat edip yanaklarini yanagima surtup, “kizarirmista, kiyamam” diyerek opmeni ozledim. Birlikte oturup herkesle, her seyle dalga gectigimiz zamanlari ozledim. Benimle birlikte kaybettigim esyalarimi ararken bana “boyle daginik bir insan olmasan her seyini kaybetmeyeceksin iste!” diye ogut verme cabalarini da ozledim aslinda. Geceleri uyumadan once saatlerce konusup, uykulu sesinle “sevgilim” demeni ozledim. Yasadiklarimizi, yasayamadiklarimizi ozledim.

Seni, seninleyken olan beni;

Bizi cok ozledim.

Irem Akpinar

Peki Ya?

"Peki ya cok ozlediysem? Ya sensiz yasayamacagimi anladigim gecelerde onun kollarinda senin icin agladiysam?" diye sordum gozlerimi gozlerinden kacirarak. 

"Ya nefret ettiysem? Kendimi sensizlikle, seni bu iskenceyle basbasa biraktigim icin kendimden nefret ettiysem?" dedi o da sesindeki catlamaya engel olamayarak. Tipki benim gibi, gozleri, gozlerim disindaki her yere bakiyordu.

"Ya istediysem? Seni, her seyden, herkesten cok istediysem?" diye sordum bu sefer, en sonunda kendimde, gozlerine bakabilecek cesareti buldugumda.

"Ya aradiysam? Gordugum her yuzde, dokundugum her bedende seni aradiysam?" dedi, bana bir adim daha yaklasarak.

Yapma bunu diye gecirdim aklimdan, yaklasma bana, yapma bunu.

Ben- dedim, tipki onun gibi bir adim atarak

Seni cok ozledim diyerek yarida kesti cumlemi, ve kalin kollarini ince belime sarip, beni sarhos eden dudaklarini bunca yilin acisini cikarircasina dudaklarima bastirdi.

Irem Akpinar

Peki

"Peki" dedim sakince. Baska diyecek bir sey bulamamistim cunku. Soylemek istedigim onca sey varken, neresinden baslayacagimi bile bilmiyordum. Bildigim tek sey, su anda bagirmak, kirmak, yok etmek istedigim tek seyin gecmisimiz olduguydu. Basa donmek istiyordum sadece. O gune donmek. Tek ihtiyacim olan buydu aslinda.. O gune donup, ona sarilip her seyin duzelecegini fisildamakti tek ihtiyacim olan sey. Neydi bu bilmiyordum, nasil bir aci, nasil bir iskenceydi anlamiyordum bile artik.. Sanki onsuz gecen onca sene icinde sadece onsuzlugun altinda ezilmemis, resmen yok olmustum ben. Onsuzlugun kullerinden yarattigim kadin, onun donusu ile alt ust olmusken, benim onun bu kirici, kaba, dusuncesizce sozlerine soyleyebilecegim tek sey “peki”ydi cunku. "Peki" diye fisildadim ben de bir kez daha, her seyi kabullenerek.

Irem Akpinar

Cok Sacma, Degil Mi?

Cok sacma degil mi? Umrunda bile olmadigim bir adami sevmem cok sacma degil mi?

Ben sadece cok sevdim. Seni cok istedim. Senin onu istedigin kadar istedim. Olmuyormus ama, istemekle olmuyormus. O gece konusurken soyledigin gibi “tek kisinin cabasi, iliskileri yurutmek icin yeterli olmuyormus”. 

Isin garip kismi, sen o kiz ugruna surunurken ben icimden “gitsin onunla olsun, yeterki mutlu olsun” derdim sana kiyamayip, ama simdi ben sensizlikten olurken, surunurken, sen onunla etrafta civil civil mutluluktan oluyorsun.

Haksiz yere uzulmuyor muyum ben simdi burada?

Hic haketmedigi halde sana sahip degil mi o? Sana onca seyi yasatan, kalbini kiran kadin sana sahipken, sen aci cekerken yaninda olan kadinin yalnizlari oynamasi gercekten haksizlik degil mi?

Ozur dilerim, ben onun gibi olamadim. Senin olmak istedim, seninle olmak istedim, ama onu istedin sen, onu ozledin, onu sevdin.

Bende seni sevdim iste..

Irem Akpinar

Ask bir gunah sanirim, sevmek gercekten gunah. Yaniyoruz hepimizde, ve ne kadar cok sevmissen, ne kadar cok asik olup, baglanmissan birine o kadar cok yaniyorsun.

Umarim sen asik olmazsin boylesine delice, sevmezsin bu kadar cok. Ben sensizlikten surunsemde, senin onsuzluktan surunmene dayanamam cunku ben. 

Ozluyorum

Ozluyorum biliyor musun? Aslinda hic bir zaman benim olmamis olsanda, benim olmani ozluyorum. Ruyaydi yasadiklarimiz, simdi daha iyi anliyorum. Uyanmak istemedigim, sonsuza kadar surmesini diledigim bir ruyaydi. Oradasin hala sanki, karsimda. Uzanip tutsam ellerini diye dusunuyorum, sarilsam diyorum, sarilsam bir daha birakmasam.. Yapamiyorum ama, ne zaman ellerini tutmak istesem, kayboluyorsun sanki yine. Kayboluyorum bende sensizlikte, boslugunda, yoklugunda.

Sevmekmis hepimizin tek sucu, olesiye sevmek. Boylesine baglanmak sucmus. Sucluyuz hepimizde, bu ask denen karmasikligin icinde hepimiz birer sucluyuz aslinda. Cezamizi bekliyoruz hepimiz..

Sendin benim cezam da.. Seni sevmekti sucum, bu yasadigimdi cezamda..Oylesine garip bir sey ki ama bu, oylesine gozu kara, oylesine deli; karsilik gormesemde, ellerimi tutmasanda, sarilmasanda bana, opmesende gitme istiyorum. Ruyaydi yasadiklarimiz biliyorum, neden uyanmak zorunda kaldim onu bilmiyorum iste.

Yalanda olsa, sahte de olsa yasadiklarimiz, soylediklerin; ben seni butun gerceklerimle sevdim. Sen beni sevmesende, ben seni sevdim. Yalan soyledigini bilsemde inandim, defalarca kez canimi yaksanda affettim seni; cunku, aslinda bendim kendime yalan soyleyen. Her seferinde, “o beni seviyor” diye kendine yalan soyleyen bendim.

Hangimizin sucu bilmiyorum. Hangimiz daha yaraliyiz, daha aciliyiz onu da bilmiyorum. Sen beni sevmedin belki evet, ama bunun cezasinida birlikte cekiyoruz iste.. Seno nu sevmenin gunahini tasiyorsun, ben seni..

Budur aslinda degil mi? Aslinda canini yakanda olsa, seni olesine uzmus de olsa, sen bir kere sevmissen birini; bitmistir isin. O ne yaparsa yapsin, canini yakanda olsa, canin yandiginda yine onun kollarinda teselli bulmak istersin.

Bende istiyorum. Hala istiyorum belki. Yuzsuzce, gurursuzca istiyorum seni. Ozluyorum cunku, yasadigimiz onca seyi ozluyorum.

Seni ozluyorum.. 

Irem Akpinar