Bazen, bazi seyleri kabullenmek gerekiyor.. Bazi insanlarin
hayatimizda olmayacagini, her seyin mukemmel gitmeyecegini, hayatta bir suru
inis ve cikislarin oldugunu anlayarak, her dususunde de bir kalkisi oldugunu farketmek gerekiyor.
“Pes etmek” diye bir sey oldugunu anlamak gerekiyor yani.
Olmayacaksa bir sey, olmuyor.
Herkes, hayatinda birini bulmaya calisiyor. Onu, hayatinin
merkezi yapacak, ne olursa olsun onunla olacak birini. Birlikte aglayip,
birlikte gulecek, birlikte eglenip, birlikte sikilacak birini ariyor surekli.
Belki sevgili olarak, belki kardes olarak, belki arkadas olarak.
Bazen ise oyle bir yere geliyor ki bu arayis, oylesine
umutsuz bir hal aliyor ki; her onune geleni o bosluga koyarak, orayi doldurmaya
calisiyor insan. Olmayacagini bile bile birine baglaniyor. Koru korune, ona
verecegi zarari, aciyi dusunmeden, kendini tamamen teslim ediyor ona.
Aradigi huzuru, sevgiyi, sefkati onda bulduguna inandiriyor
kendini. Kendi kendine yalan soyleyerek, gozunde oldugundan buyutuyor her seyi.
Her sey cok ozelmis gibi hissettiriyor kendine, her ne kadar ozel olmasa da..
Olmayan bir seyi, kendi dusuncelerinde oylesine abartiyor ki, ortada kocaman
bir sey varmis gibi hissediyor.
Sonra bir gun, hic beklemedigi bir sekilde, beklemedigi bir
zaman da anliyor o boslugun hala dolmadigini. Oraya yerlestirdigi insanin,
gormek istedigi gibi biri olmadigini.. Tek bir cumlesiyle farkediyor yaptigi
yanlislari. Ve son kez, tek bir seferde cikariyor onu hayatindan. Tipki o
boslugu onun varligi ile doldurmaya calistigi gibi, onun yoklugu ile hayatina
bir yon vermeye calisiyor.
Sonra donup baktiginda, tek gordugu seyin harcadigi zaman,
emek, caba, sevgi oldugunu goruyor. Kendini, onu bulmaya oylesine sartladigi
icin kisiligini kaybettigini farkediyor. Iste o zaman da pes ediyor. Aramayi
kesiyor artik. Beklemeyi de. Ummayi da.
Yani uzun lafin kisasi; olmayacaksa bir sey, olmuyor.
Bazi bosluklar, hic bir zaman dolmuyorlar..
Yerlerine haketmeyen insanlari koydukca insan daha da
yaralaniyor, inciniyor.
Birakin bos kalsin o yuzden, yalanci bir doluluktan daha
iyidir. Boslugunu gorup doyasiya uzulursunuz, doyasiya kotu hissedersiniz. Hic
degilse gercek bir bosluktur.. Ve gercek bir bosluk, sahte bir doluluktan cok
daha iyidir cogu zaman.
Irem Akpinar
