Tuesday, June 25, 2013

Birak Beni; Ben Olayim

Inandiklarimi koruyucusuyum ben sadece, kelimelerimle savasmaya hazir olan bir bekciyim aslinda. Kendi dogrularimi, dusuncelerimi yargilarken, guclu durmaya calisan bir savasciyim belki de. Gucsuz bedenimi ayakta tutmak icin, son bir kez daha diyerek her seferinde kalkmak icin cabalamaktan yorgun dusmus siradan biriyim acikcasi. Senden, ondan farksizim. Sayet bu dunya bir gun durursa, o zaman direnmekten vazgecerim belki ben de. Pes ederse bir gun gunes, o zaman ben de derim; “Arkadas, gercekten degmez.” diye. Fakat bu dunya dondukce, ay her gece gozyaslarima sayit olup, gunes her sabah kalkmam icin bir kez daha beni ittikce, ben, beni savunurum. Elciyim belki ben sadece, butun bunlari gerceklestirmek icin cabalayarak olecek kadar basitim. Ancak bunu sen de benim kadar az bilirsin. Birak inanayim o yuzden. Izin ver kendi dusuncelerimi bir tek ben yargilayayim, “onlarin” kafasinda kurdugu figurun icine sokmaktansa bu cani, kendi bedenimde, kendi tenimde yasayayim. Izin ver ben olayim, butun hissettiklerimle, butun kazanip; kaybettiklerimle.

Irem Akpinar

Monday, June 24, 2013

Savas

Uzun, kahvenin en ilik, en temiz tonunda olan saclarimi kestirmemle degistim belki de. Bu kadar basitti belki de her sey. Saatlerce oturup, kendimi yordugum, beynimi yedigim dusunceler degildi beni farkli biri haline getiren, sadece sacimdi. Sacimla birlikte, seni de hayatimdan cikarmakti aslinda. Koprucuk kemigimin uzerinde olan, o kalp seklindeki dogum lekesinin baskalarinin gormesinden rahatsiz olmamakti. Ben olmayi denemek.. Sadece sacimi kestirerek olmayacakti, evet, yillardir hapsettigim birini, tek bir gun de disari cikartamayacaktim ben; fakat en guzel baslanacak yerlerden biriydi belki de. Kendime gelmem icin kalkanimi atmakti ilk yapmam gereken.Sadece, ben,  savasmak icin ayaklarimin uzerinde dururken, senin benim yanimda olmani beklerdim, karsimda degil. Ilk gordugunde oksayip, nazikce optugun o dogum lekesinin uzerine bastirmani beklerdim tekrar dudaklarini, “ben buradayim, seninleyim, bizimleyim” demeni. Neyse sevgilim, birakalim boyle olsun. Her kestirdigimde agladigim sacimi, gozumden tek bir yas gelmeden, aklimdan bir kez olsun gecirmeden kestirdim ben. Hic cabalamadan ayaga kalktim, sen yanimda olmussun, olmamissin ne yazar? Biz olmusuz, olmamisiz ne farkeder bu gunden sonra? Hem, ben, ben degilken, sen beni sevsen ne olur ki?

Irem Akpinar

Friday, June 7, 2013

Yardim Cigligini Cok Erken Kullandik Biz


Her yanlisimizda, durup dinlenmek yerine, ayaga kalkip, tekrar denemek,yolun sonunu gormeye calismak yerine, basimizi onumuze egip, pes ettigimizde yapiyoruz aslinda hatayi. Uzun bir yolda, birbirimizin elini biraktigimizda yapiyoruz. Olene kadar surmesini istedigimiz bir yolculukta, birbirimizin birakip, kosmaya baslarsak, cok yoruluz. Kendimizi bulamazken, birbirimizi bulmaya calismak iskence olur bizim icin. Dinlenmek yerine pes eden bedenleriz hepimiz, soluk soluga kalarak yuruyemeyiz ki.. Boylesine basimiza buyruk, boylesine azimsizken, aski, birbirimizi de hakedemeyiz iste..

Irem Akpinar