Seninle uyumak istiyorum ben. Sadece uyumak. Neden
bilmiyorum, ama nefes alislarimizin ayni ritime ulasip, yuzunu saclarima gomup,
kolunu belimde hissederken uyuya kalmak dunyadaki en huzurlu his gibi geliyor
bana. Uykumuz gelmeden, erkenden yataga yatip, basimi gogsune yaslayip,
cocukluklarimizi konusalim istiyorum. Gelecekte yapmak istediklerini anlat
bana.. Hayallerini anlat ki taniyayim seni, korkularini ogreneyim ki
sevebileyim istiyorum. Odayi sakin bir sessizlik kaplayana kadar hic susmadan,
saatlerce her seyi; korkularimizi, kayiplarimizi, acilarimizi, anilarimizi
paylasalim istiyorum. Sabah, kollarinin arasinda uyanip, seni uyandirmadan
yataktan kalkip sana kahvalti hazirlamak istiyorum. Sonra da elimdeki tepsiyi
yatagin basindaki komidine birakip, tekrar yanina kivrilmak; “bir daha beni
uyandirmadan, yanimdan kalkma” deyisine gulumseyerek, tekrar gozlerimi kapatmak
istiyorum.
Irem Akpinar
No comments:
Post a Comment